Έγινε
πρόσφατα τύπου μαραθώνιος από
Πλατάνα στο rezzo με επιστροφή (10-5-3 klm) και απρόσμενα μεγάλη συμμετοχή από όλες τις
ηλικίες.. Εμείς πάντως, που κάναμε τη
διαδρομή με αυτοκίνητο κουραστήκαμε ήδη-
άσε που
κατά τη διάρκεια προβληματιζόμασταν για το τι σουβλάκια να παραγγείλουμε μετά!
1η
άφιξη : ρόδον στην παραλία αυτή τη
φορά. Εάν σταθεροποιήσει τις μουσικές του επιλογές είναι το μπαράκι των
επόμενων καλοκαιριών. Διότι , καλοί μου ιδιοκτήτες , τα πιτσιρίκια κάποια
στιγμή θα φύγουν όταν αλλάξει η μόδα και η χιψτεριά πάψει να είναι mainstream- έτσι κι αλλιώς τη βγάζουν με μια μπύρα
όοολο το βράδυ- , οι θαμώνες όμως δεν είναι αυτοί που με τα λεφτουδάκια τους
«κινούν» το μαγαζί.??
Τουλάχιστον,
πριν πας τουαλέτα σε σώζει η αξεπέραστη αφίσα του «trainspotting» και σκέφτεσαι :
α) τι
ωραίος ο Ewan Mac Gregor
β) τελικά
υπάρχει ελπίδα εδώ .
και τώρα
που είπα τουαλέτα , τι grande αλλαγές στου ριρί
. πηγαίνοντας προς το εν λόγω μέρος , ξαφνικά βρέθηκα σε άλλο χώρο!
Πού είναι
τα μισοσπασμένα πλακάκια? η «ευωδιά» από μέσα? η βρύση χωρίς νερό? Η ουρά για
να μπεις? Παλαιότερα , για να μπούμε μέσα
εξοπλιζόμασταν με χαρτομάντιλα, μαντιλάκια αντισηπτικά και αντισφυξιογόνες
μάσκες. Και τώρα τι να δω: πεντακάθαρα λουστραρισμένα πλακάκια, χαρτί τουαλέτας
να πάρεις και σπίτι σου, κρεμώδες και μυρωδάτο σαπούνι να πλυθείς ολόκληρος
…ευτυχώς, όταν πήγα να ανοίξω τη βρύση θυμήθηκα τις παλιές κακές εποχές , γιατί
παραλίγο η βρύση να μου μείνει στα χέρια. Πάντως, αν βάλει πάλι τις μουσικάρες
που έβαζε παλαιότερα τα καλοκαίρια θα ξαναγίνει To Στέκι Του Καλοκαιριού.
Νέα άφιξη,
το bikini στην –όσο κι αν γκρεμίζεται απ ‘τη
θάλασσα - πανέμορφη Πλατάνα με γαρίδες σαγανάκι ,τσίπουρο και μεζέδες και δίπλα
το κύμα και κλάααααμμα η κυρία …
Ετοιμαζόμαστε
για πανηγύρια (χαμός στη Μαρία
Νομικού), και συναυλίες μαραβέγια ,
Βιτάλη και ό,τι προκύψει και προλάβουμε, αφού ακόμη δεν έχουμε εγκατασταθεί για
καλοκαίρι και Κύμη Αθήνα το έχουμε κάνει Κολιάτσου –Παγκράτι και μάλιστα μόνο τα ΣΚ!
Υ.Γ:
Έχοντας πάρει μάστερ στο «τρώγοντας τα
μούτρα μου με στύλ» και ενώ δεν είχαμε καμία διάθεση να προχωρήσουμε τις
«σπουδές» μας παραπέρα, εκεί , σε μια γωνιά ενός άλλου λατρεμένου νησιού από Σ
, πέσαμε πάνω μάλλον στο «θέμα» για το διδακτορικό μας…είναι και αυτό το άτιμο
το καλοκαίρι που φαντάζει πιο ανάλαφρο απ’ όσο είναι στην πραγματικότητα για
εμάς ,τα κρόνια παιδιά…
